Dün

perdemi kapadım
mevsim yine bir sonbahardı
güneşte gidiyordu belki o da gelmeyecekti
ya da yeni geleceği ben görmeyecektim
kapadım perdeyi
kalmadı bir tek beklediğim

hem de bayramdı dün
bana ise yas
dün bayramı buz gibi mermerlerle kutladım
ve kapadım penceremin perdelerini
mevsim sonbahardı
beklediğim kimse kalmamıştı

beklemeler bile özleniyormuş diye ağladım dün
penceremi perdesini yarı açık yerinden çekiverdim hızlıca
köşe başı, pencere dibi koltuğa yığılıp ığıl ığıl akıttım özlemimi
dün ağladım artık hiç telaş etmeyeceğime
dün ağladım ağlamalarım bitti diye
dün ağladım!
penceremi kapattım kimse görmesin diye
saklayıp yalnızlığımı öyle ağladım...

mevsim sonbahardı
mevsim dündü
ben dündüm
sonbahar bendi
solmuştum
kopmayı bekliyordum hayattan
sonbahar bendim
bitmeyi bekliyordum