Dün

Sokaklarda dolaşıp durdum umutsuz yakarışlarla
Kimseyi bu kadar çok sevmedim ki
Dün
Üzerimde asılı duyguların sebebi seni gördüm
Hiç bitmeyen bir hasret gibi oradaydın
Eskiden olduğu gibi
Sonsuzluk bakışlarınla
Yanımda kalacakmış sın zannettim
Neden gitmek zorundaydın
Konuşacak bir şeyimiz yok düşüncesindeydin
Değişen ben miydim ?
Başka biri değildim ki
Bilmiyor musun beni
Utangaç suskun acemi ellerim
Kendime çarpan sesim
Dipsiz karanlık uykusuz dalgın gözlerim
Sensizliğin yıldızsız boşluğu
Seni gördüğümde içinde yolculuklar yapıyor hissettim
Ölü doğdu sevinçlerim
Yakınlaştıkça kaybolan seni bulamıyorum
Seni geri getirmeyecekse ne desem boş mu !
Sevdiğimi söyleyecekken
Kalbim kırılmış olarak baktım ardından
Beklemek kadar acı olan ne var şimdi
Sahile vuran ceset gibi usulca bıraktım kendimi
Bastırılmış yangınlardan farksızım
Hayal kırıklığına uğramış seni görmek istemezdim
Seni öyle özlemişim ki hissettiklerimi bilemezdin
Neden seni çok sevdiğimi ben de soruyorum kendime..

10.01.2024 / Fethiye