Dün Artığı

Küsuratıyım yalnızlığın
Kadın bakan suretime inat
Çoluk çocuk atıyor, kalbim hala...
Kollarım gecenin harçsız surları.
Ne zaman uzansa deniz sarmaya,
Bin deprem tutuyor avuçlarımı!

Ömrüm geçmişimin cenderesi...
Kâh girgin yakamozlar düşer gözümden.
Kâh sabıkalı yaşlar...
Gözlerim yağma nöbetçileri.
Ne zaman tövbekâr haline kansa,
Bin kara büyüye tutulur bebekleri!

Yaramı misliyle tarttım,
Kahır boy vermedi sinemde.
Yârime misliyle yandım,
Cehennem yer tutmadı içimde.
Sırat köprüleri kurdum ellerinden ellerime.
Gönlüm günah çingenesi.
Ne zaman bürünse aşkla sevaba,
Bin musallat kader dürer defterini!

Nihayetiyim gamsızlığın.
Dilimde yalama olmuş hüzünler,
Eteklerimde kirli gülüşler...
Derim yaşımla bilemiş vazgeçmeyi.
Ne zaman çağırsa kalbim gidenleri,
Bin veresiye sevdalı kapımda bekler!