Dün Gece Sen Uyurken

Dün gece sen uyurken
Rüyalar alemindeyken;
Ben su verdim çiçeklere
Şarkılar mırıldandım gecenin karanlığına
Üstünü örttüm umutla
Saçlarını okşadım hasretle
Kokunu içime çektim
Kayboldum her nefesinde
Duruldum
Vuruldum yokluğunda her saat başı
Ve sen yoktun yine
Meçhul yalnızlıklarla boğuştum
Bittim, tükendim gece yarısı bir sessizlikte
Mülteci duygular sardı etrafımı
Durmadan sordular seni bana anılar
Beni benden çaldı bütün hatıralar
Kahroldum
Savruldum
Yok oldum
Dün gece sen uyurken sevgili
Ben şafakla kavga ediyordum.

Dün gece sen uyurken
Uykunun en derinindeyken;
Hüzün çökmüştü şehrime
Şiirler canımı alıyordu durmadan
Şarkılar kalbimi dağlıyordu
Gözlerim uzağına ağlıyordu
Kalbim sancılar demliyordu sana
susuyordum sessizliğe
Sensizliğe
Ve sen ben değildin dün gece
Paramparçaydı bedenim
Yitiktim
Bitiktim
Anlamsızdı her şey
Sokaklar ıssız
Lambalar sönüktü sevdaya
Vapurlar susmuştu
Martılar uyumuştu
Her şey de yalnızlık vardı dün gece
Her şey de acı, keder
Bir ben kalmıştım tenhada
Bir ben güneşi bekleyen
Seni ölesiye özleyen.
Ey geceye hüzün yağdıran sevgili;
Dün gece sen uyurken
Ben sabah olsun diye dua ediyordum.

Dün gece sen uyurken
Umursamaz bir haldeyken;
Ben koskoca yorgunluklar biriktirdim
Uykusuzluklar soldurdum gözlerimde
Ay bana küs,yıldızlar dargındı
Rüzgar esmiyordu yüzüme
Ve kokunu getirmiyordu artık.
Dün gece herkes gitmişti evine
Kalabalık yoktu
Çocuklar uyumuştu
Bomboştu her yer
Arabalar çalışmıyordu
Yağmur da yağmıyordu
Bir başımaydım
Duman dumandım
Sonsuz bir zamandaydım
Dargındım her şeye
Yorgundum
Ve sen yoktun yanımda
Kollarımda
Canımda
Dün gece sen uyurken sevgili
Ben yüreğimle harp ediyordum..

30-10-2014