Dün Müydün Sen

sıra,sıra
iç hesaplaşmamın sarmalı yüzler
çömelmiş dünümün kaşları çatık
ucuca eklenen zamanlarda
delice koştuğum sonsuz
sevdam kan kırmızı...
sancıyor narlanan güneş
bin taneli nar suyunda
beş parmağımın beşinde köz karam
donakalmış su yangınlarında
büyüyen gözbebekleri
ellerin eksik kalmış avuçlarımda

silkele külümü çıkmamış canım
silkelen bir karış toprağımda

ek beni yeniden bitek dünyana
aynı renklerde sararsın
silik kırışıklıkları gülüşlerin
sür beni...biç beni
buğdayım başak versin ışığında
suyun sürünsün
dünleri kuruyan toprağımda
can bulsun is karası beyaz
can bulayım aynı göğün altında

silkele külümü çıkmamış canım
silkelen bir karış toprağımda




(dün müydün sen..?)