Dünden Kalma Dünya

Cehennemin yüzüne takılmış sevimli bir maskeden
başka bir şey değil şu dünya;
Derisini yüzsen,
Derine ateşler sıçrayacak.
Ve bütün bu yetkin bilince karşın,
Ümit etmek
Ahmaklığımızın üreteceği son mal olmayacak.
Sabahtan akşama,
Güneşten kara,
Gençlikten ihtiyarlığa
Bekleyeceğiz daima
Bir dileğin vücuda gelmesini
Gelmesine gelecek;
Ancak
kokuşmuş bir ceset.

Midas'ın aksine
Elimizi sürdüğümüz her şey ölüyor;
Saydam tüplerde
Yasal olarak satılan zehir sıvı gibiyiz;
İkram ediyoruz kendimizi
Diğer zehirli dudaklara,
Zehirli çıplak vücutlara ve
Hiç şaşmıyor mutlu son;
Toplu intihar.

Yer altı kaynağımız, bol bol yalanla
inşa ettik
biz
gökyüzünü,
çocukları
ve daha sonra cenneti.
Bu yalana itimat edilen her dakikada
bir
çocuklar doğurduk;
ölümlere eşit.

Fazladan katliam ve zulümlerini biriktir
kumbaranda
ki
Ey dünya!
Cüzdanında tek bir kuruş keder kalmadığında bizim için,
Kumbarandakileri
üzerimize dökersin.