Dünya‏

Son nefesimize kadar yaşadığımız
Gözümüzün önünde büyük sandığımız
Evrenin sonsuz boşluğunda nokta olan
Tüm canlıların ortak sığınağıdır Dünya

Mavi gezegen Neptün'ün ıslak kardeşi
Cennetten bir köşe sanki ışıltılı bakan
Her kıtasını çepeçevre saran deniziyle
Güneş'in emrine amade dönen Dünya

Uzaktan bakınca onu sessiz sanırsın
İçinde ne fırtınalar kopuyor bir bilsen
Gecesi karanlık, gündüzü aydınlıktır
Ay'dır tek dostu, ayrı kalamaz Dünya

Ay'ın ihtişamı yıldızları ile eder dansı
Karanlığın perdesini aralayan nurlar
Müjdesini verir yalnız kalmadığının
Bulutların şimşeğiyle şenlendi Dünya

Gezegen arkadaşlarının da takipçisi
Uydusunun hızına asla yetişemeyen
Güneş ve Ay'ın tepesinde tutulduğu
Görkemli sahnenin mavi ışığı Dünya

Bir yanında Venüs'ü, ötesinde Mars'ı
Gökteki yerlerini alır yakın komşuları
Takımyıldızlar her saat doğup batar
Gezegenler içinde en ılımanı Dünya

Güneş'in karşısında herkes içtimada
Hizasıdır yörüngesi tek çare dönmek
Onların ortak düşmanı düşen göktaşı
Kışın soğuğu, yazın sıcağı elips Dünya