Dünyam Hülyam Olsun-2

Bak şu dağlar mor menekşe kokuyor
yapma bu dünyanın kahrı ç/ekilmez acıya ç/alıyor

etme bu nazı
gitme gülüm
hülyalarım tükenmez bilirim
bu dünyayı tepsiye benzetenlerin dünyası

kaç yıl oldu bu baharı gelmeyen kışlar yaşatma
öpme
etme
gelme gitmelerin dünyası

onurumuz varsa korkma bu sevda tükenmez
yüreğinle dişinle cesaretin dağlarıma durdukça
yollarımız bahar kokar mor sümbüller varken

bak adını yazdım
bilir mısın ki suya yazılmaz deme
yazdım işte
seni seviyorum yazılı sulara bakınca içimde b/akandın
seni sevmek çok borç ömüre yazılan
özlemek kadar sevebilmekte güzel dost

yüreklice sevmek
koşmak olunca sevgi yaşayanmış
şimdi gel şehir şehir hatıraları kuşanda gel

gelir'misin
bilmem ama
geleceksen ak güvercinler uçuyor al kırmızı fistanınla gel
sen gelmez oldun baharımın gülleri açmazken
yollara düşen gözlerimle kalan hasretin yanıyor

gelde ısıt soğuk mevsimleri yüreğimde yanan alevler sönsün
gözlerim hasret kokmasın uzak diyarın kahrında
sana doyulmaz sevdalara düşmesin yolları fırtınalı rüzgara kapılmasın
umuda duran yüreklerin gülüşünü yel almasın

hasrete bırakma dostum
hülyamın nazına kalma hasreti dağıt rüzgara
etme bırakma düşlerimle yaşasın

darılmasın gönüller hoş
sevgiler sevinç gözyaşına boğulsun
hülyam dünyam....

26*09*13*Karataş*