Dünyanın Sahibi

Ben divane olmuşum, bitap ve harap

Gülünce gözlerim yalan söyler, kapkara

Öyle bir yalnızlık ki bu çöken Ey Kara

Unutmuşum güneşi, gündüzü, güzeli

Sen ismimi unutmuşsun, dünyanın sahibi

Hatrında bir kum tanesi, çamurunda güller

Gül dalından kopunca, cennet koksa ne yazar

Öldürmüşsün gülü, günü, güzleri