Dur!

Dur!
Bırak yalnızlıklarını
Yalnızlıklarıma
Sen yeter ki gel
Koyulur bir kadeh daha masaya
İki yalnızlık buluşur
Belki aşk çıkar ortaya

Dur!
Hecelerimin hecelerinle
Çatıştığı yerde
Yansımalarınla yalnız bırak
Sana çıkmaz sokak gönlümü

Dur!
Üşütme ürkek gönülleri
Sarp kayalıklardan farksız
Dalgaların bir türlü yumuşatamadığı
Kalbinde

Dur!
Basma sevda çamurlarına
Ayak izlerin yer etmesin
Pişmanlık sularında

Dur!
Kan bulaştı ellerine
Hayat kadar keskin çizgilerine
Hoyratça savurduğun herşeye

Dur!
Kıl kazasını aşk namazının
Vur secdeye melun gönlünü
Ve yalvar, yalvar ki
Temizlensin k/anların

Korkma!
Bunlar sana yazılmadı
Sadece bana