Dur Arındır Gönlünü

Bilinmez, karanlığa ansızın doğar güneş
Yol arar, yoldan dönen yaprağına çilekeş
Bir edalı işveyle, hangi beden ruha eş?
Savurur seher yeli menzilin naza düşer
Gel gönül çelme nazın, toprağına darılır


Sevdalıdır her çiçek açar boylu boyunca
Arama bulamazsın sorsan huylu huyunca
Gönül dengesi ne zor, aşka nefret koyunca
Terktedir sevda salı, yerlere koza düşer
Faydasız çoğun - azın, toprağına karılır


Kaç güne sabır çeker seven yanarken cana
Aşk dümeni tez döner kanarsın yana yana
Her gün dilde beddua hesap sorsan kıyana
Kesik budağı - dalı, diller niyaza düşer
Hasatta alın yazın, toprağına yarılır


Bire bir cenge durur, yaslı gönül işleri
Dönseler sefalardan bırakıp gidişleri
Bir papatya falında, sevdasız gülüşleri
Bu ömrümün son gülü ne malüm yaza düşer
Dert sarar gönül sızın, toprağına varılır


Kalmasın bedende har gönül kırgındır dize
Düğüm düğüm hıçkırık sarıp durur genize
Dur..! Arındır gönlünü Hakk'ın durduğu ize
Oyy benim deli gönlüm; yaralı haza düşer !
El verin mezar kazın, toprağına sarılır...


ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
21.04.2014/ 20:06-23:01