Dur Böyle Gidemezsin

dur, böyle gidemezsin
esip gürledikten sonra hani
yüreğimi bin umutla doldurup
damla damla yağmadan
bulutlarını alıp da uzaklara
dur, böyle gidemezsin

bir çöl yangınında
beni böylesine ateşler içinde
kuru rüzgarlar önünde
bir ona, bir bu yana savuramazsın
beni böylesine yakamazsın
dur, böyle gidemezsin

göçmen kuşlar gibi
bir mevsimlik sevemezsin
kırmızı güllerini dermeden hani
hazan ortasında bırakıp da beni
baharları takıp peşine
dur, böyle gidemezsin

aşk nasıl intikam alır, bilemezsin
beddua etmesem bile hani
gözyaşlarım gökleri titretir de
bir daha kendini sevdiremezsin
nefretleri saçıp da izlerine
dur, böyle gidemezsin

düşlerim kırılmaz mı sevgilim
canım acır da ölmez miyim
bir gün mahşer kurulduğunda
defterler açıldığında hani
utanır sıkılır yüzüme bakamazsın
dur, böyle gidemezsin...


16.vııı.09