Dur Yabanci!

Dur yabancı!
sen daha beni tanımadın
Bir akşam yemeğinde şerefe! demedik hayata
İstediğimiz kadar çok şeyi paylaşmadık hala
Doğru çevirisinde değildi anlattıkların
Alt yazısıyla uymuyor dudakların
Bir kere anlatımla konuyu kavrayamadım

Dur yabancı!
Yeni değil keşfedilişim
Beni ilk sen bulmadın
Hiç el değmemiş yanları mı koymadım ortaya
Uzun soğuk kış günlerimde üşümedin
Dokunmanın fırtınasında savrulmadın
Daha kaç nota var çalınmadık
Sen do ile re arasındasın
Bir de bam teli var ki sazımın
Yüreğin titrer sarsılırsın
Ensenden öpünce rüzgârım
Sırtlayabilecek misin velayeti mi?
Sayfalarımın arasında
okuyabilecek misin gerçeği?
Tehlikeli aşklar yaratma cesaretindesin şimdi
Kutsallığa omuz verebilecek mi yüreğin
İlahi sevdalara avuç açar mı ellerin
Ve tüm yeminlere el basar mısın?

Dur yabancı!
Ruhuma ulaşmak için gün sayacaksın
Benim sokağım çıkmazlara açılır
Değişir yolun evini bulamazsın
Uzaklaşır senden kimliğin
Var oluşuna neden ararsın
Tek kişilik değildir bu oyun
Her dram ikili oynanır
Hiçbir giden tanımaz geleni
Anlar değildir zamanı yıpratan
Yıllardır hatıraları aynanın önüne bırakan

Dur yabancı!
Kaç tuzakla kapana sıkıştı bu yürek
Ve kaç aşkı yalnızlığa sürgün verdim
Sırtımda kaç bakış ağıt yakıyor
Benden kopmuş kaç şiirle paramparça olmuşum
Tamamlanmamış sözlerim var benim
Yakınlaştıkça bana benzeyen yalnızlığım
Katlandıkça imkansızlaşan ümitlerim
Tüm yaralarıma sondaj vurulmuş
Püskürmesi yakındır kanla karışık öfkemin

Dur yabancı!
Düşler saçlarına kadar ulaşmasın
Bu sevda işi ağırdır
Koynuna elini sokmadan bu aşkın
İyi düşün,
Altında kalıp ezilmeyesin