Durduruyorum Bu Şiiri

hiç-bir-şey'in yokluğuna denk geldin
çok sevdim seni
yok olmaz öyle şey diyordum
her-bir-şey'i kabul ediyorum şimdi

içimdeki acı nağmeyi dinledikçe
bir kutuptan giriyorum
öbüründen çıkıyor
başım sağımdan soluma dönüyor
içeceğim su hala elimde duruyor
tam o sırada bir yolcu iniyor otobüsten
rahatsız olup kalkıyorum sesten
aldığım alacağım her nefesten
bir musik-i besteliyor aşık

yirmi-dokuz alfabelik bir dili konuşuyorum
yedi notanın anlattığından bir aşk kadar eksik kalıyor söylediklerim

susuyorum ben öyleyse
"sükut" neyi anlatır? bilmek için
bir yol bir yordam sormak için
aşkımdaki seni nasıl tamamlarım?

...

durduruyorum bu şiiri
sarıyorum geriye

...

yol bitti yordam bitti
söz gümüş sükut altındı
simyacılar kimyayı bozdu
konuşuyorum ben öyleyse
aşkımın muhatabı olur musun?

sazın teli kırıldı
notalardan üçü vuruldu
ağız eğdiğin alfabeden güzel bir şiir yazıldı

bir kutuptan girip öbüründen çıkıyor
bir yudum su içiyor
içimdeki nağmeyi unutuyorum çar-çabuk


her-bir-şey'i kabul ediyorum baştan
neden olmasın diyorum
çok seviyorum seni
sevmediğim kadar hiç-bir-şey'i
aşkımdan bir sen eksilmiyor şimdi...