Duruldu Aşk Coğrafyası

Köpük, köpük dövüyordu sahili
hırçın sevdalı deniz
duruldu
uslandı dağ gibi dalgalar
meçhule açılan umutlar yorgun
martı kanadından yelkenli
aheste çekmekte iyot kokulu rüzgarları bedenine
ve sevda limanından demir almakta sakin diyarlara
çisil, çisil yağmurlarla
aheste, aheste

durulmakta aşk coğrafyasının
fırtına biçen yamaçları
kar yağdı badem dallarına baharda
cennet meyvesi erik ağaçlarıyla beraber
ve genç kızların baş tacı papatyalar
raks etmekte yeşil çayırların esintisinde
narin bedenli gelincik çiçekleriyle

nefes almak ızdırap iken
karlı dağın
sisli doruklarının zemheri cehenneminde
dağıldı hüzün bulutları
nefes nefese kalan zirvelerde
dağ
dar gelen bağrından
azat etti ahu gözlü ürkek maralı

yaprak dala
dal bedene küser mi?
Her şey sus pus
in cin top oynuyor çıt çıkmayan
eski gül bahçelerinde
umut var!
kim bilir?
baharla birlikte
güneş doğar
boynu bükük kalan gülün üstüne...