Dürülüm
öpüyorum öpüyorum
öpmüyor beni bu şehir
bırakıp gitmiyor da
binip kara trene...
kendime kalıyor
dudağımla
elim! ..
öpüyorum öpüyorum
öpmüyor beni bu şehir
bırakıp gitmiyor da
binip kara trene...
kendime kalıyor
dudağımla
elim! ..
keşkelerdir tutunduğum hayat.
Pek güzel.
..karşılıksız değil platonik aşktı hayat baharla,içinde dolu dolu yaşamak istemek ama...böyle okudum haftasonu şiirini teşekkürler tebrikler..