Duş
Anası yok
Tek başınaydı evde
Hava o kadar bunaltıcı sıcak ki
Ter hücum ettiriyor bedenine
Duş düşüyor aklına ama
Kalkıp gidemiyor ayak tutmayınca!
?Ben götürürüm diyor tekerlekli sandalye
Ve götürüyor götürmesine de!
Nasıl ulaşacak o eller o şofbene?
?Süpürgenin sapı diyor beni dene.
Açarken ve kaparken
Şofbenin düğmesi de yardımcı oldu
Öyle arındı öyle arındı ki suyla
O işe yaramayan paçalarından aşağıya
Aktı gitti bütün korkuları da
Ve yeniden doğdu bu duşla
Engelliliği bahane etmedi
Kendine bir daha!
25-03-10
👍👍👍duyarlı yürek. ne güzel işlemiş toplumun kanayan yarasını..
Bazen çaresizlikler insana çare olabiliyor, konuda ki geçen kişi gibi, çaresizlik onu çare arar duruma getirmiş ve sonunda da başarmış, yeterki insan kafasanı koymasın isteyince her şeyi yapar demişsiniz, engelli olmasına rağmen... Harikaydı dost yine mj dolu bir şiirdi, tebriklerim sonsuz saygımla...👍👍👍👑
bu sayfada şiir okumak has efendim paylaşımlar hep yerli yerinde yüreğiniz zeval görmesin.