Düş

Ölümüne güneşi sıkıştırıyorlar insanın
Üç karış toprak attı mı yaşamak
Uzanırsın çimlere boylu boyunca
Bu kadarmış meğer
Soluk almak
Solmak

Hayatının en sızılı anında
Konmuş eline bir ayçiçeği
Yüzü hep ışığa dönük
Hep bir yaşama sevinci

Dinlediğin ahların fısıltısı
Bu kadarmış meğer
Mutluluğun pencereye sızıntısı

Muhabbet kuşları cik cik
Hani biz de sevilecektik

Şurada atan kocaman bir kalp var
Kaybolmuş
Beslendiği en güzel damar

Herkes yalnız ve eller paramparça
Sar da şu gözlerimi gecede
Yokluğunu ölümüne parçala

Dedi yaşamak

Sonra ömür sessizliği boy gösterdi
Dayandım duvarın kuytu köşesine
Düştüm bu şarkılar yüzünden
Gözlerinden, gözlerinden

Mahvoldum, kemeriyle dövdü beni
Pofuduk ayım
Yaşamak efendim
Karanlığa geri sayım

Kollarımda elliyi geçmiş ince çizgiler
Yüreğimde on dokuz çatlak
Kalk gündüzüm
Gitmek lazım
Yalnızlık bizi bekler
Çünkü
İlkbaharda kurulur en güzel düşler
Uçarken tüm kelebekler...