Düş 6

Sabah, hepsinden soğuk, kör bıçak gibi.
Köşedeki simit fırını açık ama hiç niyetim yok.
Sevdiğin şeylerden koyuyorum tabağa,
Çayı da demledim, içeride tatlı bir koku.
Uyuyorsun...

Dün akşamdan kalma bir kadeh var sehpada,
Konuşmalar da eskimiş, eski bir şarap gibi.
Aklıma söylediğin şarkılar geliyor, şarkılar.
Şu sönmüş mumlar, belki ağlamışsın, ne acı.
Uyuyorsun...

Sokakta elleri cebinde, yüzü yorgun biri var.
Çay oldu mu ne, dumanı süzülüyor sessizce,
Dergi karıştırmıştın, bana anlatmıştın hatta.
Gülümsemen var sonra, şu hiç bitmeyen.
Dönüp bakıyorum.
Uyuyorsun...

Gün vuruyor, vuruyor da aydınlanıyor oda.
Durmuş durmuş da ne demiş şu Cemal Süreya
Dediklerine karışıyor aklımda, karışıyor da,
İşte ne bileyim, biliyorum da, ne bileyim.
Uyuyorsun...

Mırıldanıyorum sonra dolaşa dolaşa.
Ne demişti şu Cemal Süreya...

Gördüğün yerde sarıl bana...