Düş Kırıkları

?Hiç olduk mu sevgili, düştük mü yoksa baştan
Gelip geçen şu zaman, külü müydü yangının'



Sessizlik tüm sesleri, kesmiş bugün kökünden
Gözlerin hiç durmadan, resmediyor boşluğu
An yarından habersiz, yarın doğarken dünden
Bende zamansızlığın, son bulmaz sarhoşluğu

Bazen bir gölbaşında, dün gibi yürüyorum
Toprakta ayak izin, rüzgârda hala kokun
Bazen gözlerim açık, kâbuslar görüyorum
Çiziyorum kumlara, renksiz şeklini yokun

Bazen eski bir şehrin, çıkmaz sokaklarında
Gölgemi buluyorum ve gölgem çırılçıplak
Garip ve saçma düşler, can bulurken yarında
Can veriyor gözyaşım, yanağımda ıpıslak

Labirent düşünceler, mutluluk, sitem, nefret
Sevdamız ağaçlara, kırk düğümle bağlanmış
Bir fotoğraf bin mana, aslından mahrum suret
Ki... O masalsı gözler, bakışlarla dağlanmış

Şu tükenmez karanlık, şu mısralar; anlamsız
Anlamsız sanki her şey, ne varsa yaşanılan
Kalem kırık sayfa boş, bir keman sesi yalnız
Bir de kapımda duran, umut adlı o yalan