Düş Konan Sokağı!

Yıldızları topladım,dün akşam sensiz cama...
Kapattım perdeleri,açtım içimi sana,
O karanlık odamda,düşlerinle avundum,
Sessiz bir dünya kurdum, düş konan sokağına!

Yıllanmış bir duygu bu, vuran buğulu cama...
Arındı benliğimden, giden bende ki canla,
Geçmişte ki bir güne,şimdi çoktan uzağım,
Attın gittin beni sen, düş konan sokağına!

Buket yaptım seni ben, demet demet bir deste,
Tütsü yaktım kokunu, sen burnumda tütende...
Özlemini geçmişten, bir gecemde, ararken
Bir sen vardın bir de ben, düş konan sokağında!

Gidişindi o senin, bir bahar mevsiminde...
Ben ağlamam, yağmurdan çise değmiş gözüme!
Bu karanlık hüzünde bir sen vardın birde ben...
Kavuştu hayallerim, giden o sevğilimle!

Karşı ki küçük cama bir sen geldin birde ben...
Soldu hayalin,bir bir, baktığım o aynada!
Söndü ışıklar tek tek,içimde ki lambada...
Bir sen vardın birde ben, düş konan sokağında!

Alnımda gizlediğim, korkunç ağrılarımla...
Umut dünyası kurdum, senli yalnız odamda!
Bana senden kalan o, küçücük bir hatıra,
Bir gülüşün yetti şu, düş konan sokağına!