Düş Moru

rüzgarı sinen kokunun düş moru
cılız ışığın çekingen gülüyle
bahçeler uydurdum
yollar bekledim
göğün susuz turnasıyla



ahreli yalnızlığa dil burkuldu
bir yıldız ırmak ucuna sonra
uyumayan kalemin serinliğiyle
sesi kulaklarımda dizeler eskittim
yeni bir şiire sancıdı
yaşamın sıcağı



nasırlı ateş
gözyaşımın mavisi
damlaların perçemleştiği kızgın güzellik
susmanın tohumu
ellerimde büyüyen ağaçların çocuk çığlığı
sus derinliğin soluğunda buğu atı
bir ıslıkla dağılan
saçlarım akşam bulaşığı


duvarlarda küflü gölge
uyanmalı
seçmeli yakınları
esmer elleri



kuş işlemeli ay dudağında
tanıdık renkler
sürekli dokunan ağrılı öpüş
yarım gülüşlü kırılışlarda
büyüyor göğe bakan kanatlar
ölürken bir menekşe
ninni güneşiyle
hayret bir notayı sulara
uyanmalı

yüzümde yorgun halkalar

....