Düş Sokağı Yalnızlığı

Değildi

Yaşadıklarım

Güçlü kaldım

Hep

Hiç

Kadınlığımdan utanmadım

İnsandım önce

Eksiklerim

Oldu belki

Ama

Ben

Kimseye

Yanlış

Yapmadım

Evet

Unuttuklarım da oldu

Unutmadıklarım da

Ama

Dönüp

Ardıma

Bakmadım

Yılanın

Tatlı yalanına

İtibar edip

Kanmadım

İntikam ateşiyle yanmadım

Çocuk gibi inanmadım

Verilen

Vâad' lere

Pavralara

İnanmadım

Ve

Uğurladım eskiye dair

Eskiyen

Eprimiş

Ne varsa

Birer birer

Güneşe serdim

Çarmıha gerdim

Canım yakanları

Ve

Yuttum

Çığlıklarımı

Artık

Korkmayın

Olmaz'a

Aklınıza

Düşmesin

Ansızın

Çalınmasın

Kulaklarınıza

Adım

Offf

Kibrit çaksan

Çıram yanmaz

Essem deli

Âhım

Savrulmaz

Döner

Yine

Bende kalır

Ahhh

Yanar dağken

Lavlarım değil

Küllerim döküldü

Olmayan düşlerim

Üstüne

Hâlâ

Başım dik

Dik olmasına

Ve

Kahkahalar

Var

İçimdeki hüzün

Yıldızlara

Arşa ulaştı da

Duyan olmadı

Ahhh

Ayrılıklarım

O

El de

El den değil

Gönül de

Dil yaresi'ne

Merhem olamaz

Çare

Bulunmaz

Diyorum

Ve

Her şeye

Susuyor

Susuyorum

Bir bakışa

Bir kaşık

Suya

Bir damla

Yağmura

Belki

Hayata

Susuyorum

Oyasını

İşliyorken

İnceden ince

Yine

Sızlar içim

Kanar duygularım

Şimdi ben

Hangi

Küçük mutları

Umutları

Konuk edeyim'ki

Öyle

Vurgun yemiş

Zamanlarım

Sanki

Yine

Hangi kem dil

İftira atmış da

Yalanlarıyla

Boğmuş beni

Cam değil

Can kırıkları

Deliyor'ken

Bağrımı

Yeter artık

Yetmez'mi daha

Sol yanımın

Acımaları

Ben düşlerimle de olsun

Yalnız kalmak

İstiyorum.

Karacakız Emi