Düş Talebelerinin Ödül Sancısı

çınarın gölgesinde eşlik ediyor yalnızlığıma
hüzne sardığım tenhalıklarım
meğer burada görünen
manevrası sapmış cehennemin görüntüsünün
bize düşen öksüz kafiyeleri imiş
tutsak edilen sessizlik şarkılarında bestelenmiş
meğer bir milim ötesi titreyişteymiş asalet
gün dediğin
öldüğün saatlere tekabul etmekteymiş

bağışladığım dizeleri
aşk kokulu zindanlarında saklıyor
yaz
kış
demeden
divane nöbetlerim

kıpırdarken zincire vurulmuş tövbelerim
senken bir de iç dış bilinmezliklerim
kapı aralanıyor
turuncu gökyüzünden ritim ile uyanıyor,
etrafında delice
çözülmeye hazır yaşam kırıntıları canlanıyor

günahların kara deliğinde
ismine davul zurnalar çaldırdığım
deli(l)ler töreninde
aldığın en büyük ödül
sahibinden az yontulmuş kalp kırıklıkları

hayali çok kurulur
rüyaların gerçeklik payının
acı gerçek içine
hapsedilmiş tınısından fırlayan
tebessümlü mevsim esintileri ile kaybolmuş
yazı sancağının
bitmek bilmeyen düş talebelerinin renkli benleri

benim ise olmayacağını ezberlediğim isteklerim
ressamın soyut tablosunda gizli

neyse ki
tuttum gülü bugün
bülbüle benziyordu sonsuz gülüşün
sevmek özgürlüktü
akl-ı selim insanların gördükleri züleyhalar bile artık küçücüktü...

24.01.16