Düş' ündürdü Düş'ler Çirkin Kral'ı

bir bebek ağlıyor...
sesi kulaklarımı tırmalıyor,
dağları aşıp yeniden yeniden,
delercesine yüreğimi..
bir bebek ağlıyor...
sesinin son hanesine kadar..
kanatıyor içimi...

sokaklar harabe adeta,
bir genç özgürlük diye bagırmakta...
biri köşe başında ölümü bekliyor..
ölümle nikahlı adeta..
yüreğim ağlamakta...

bir bebek ağlıyor babasına,
gitme dercesine sesler cıkarıyor ardından...

bir baba gözleri yaşlı..

sokaklar can pazarı...

kimse çığlıklarımı duymuyor,
bir koca binanın en tepesinden,
bodrumuna...
kimse duymuyor kimseyi..

belki de hiç ses yok..
görünen yanlış..

bir can susuyor
yüreği kanamakta..
belki de,
yüreği olmayan insan da...

bir kalem bir kagıda ,
bir küçük çizgi yazıyor..
zzzz diye bir ses geliyor sonra
ve neden ardından garip bir patlama...

sokaklar can pazarı...
bir bebek susuyor sonra..

bir otobüs acı bir fren sesiyle ,
tırmalıyor kulagımı...
kalemi kana düşüyor o sırada üstatların...

sokakda bir kaç kanlı el,
evlerin damında siyahi adamlar sonra...

bir genç bagıramadan kesiliyor sesi..
kimse duymuyor kimseyi..

sokaklar karanlık..
bir bebek bir babaya,
sesler çıkartıyor..

tel örgüler işkence salonları...
bir kadın çığlıgı,
dünya can pazarı...

kan ter içinde kalıyor şair,
ve neden sonra ,
anlayamadan oluyor sabah..
sönüp gidiyor yıldızlar baska alemlerde görülmek üzere...
ve o an ,
çirkin bir kral gibi doguyor güneş..

sabah oluyor,
sonsuz uykulardan uyanma vakti...
ölmeden önce , ölmek gibi...

.....

Ölümünün 26. yılında Yılmaz Güney'i saygıyla anıyoruz...