Düş Yok

Bu sabah düşümden ayrıldım ve uyandım
Annemden doğmuşum gibi yeniden sanki
Hiç kötü bir şey yok içimde kimseye karşı
Dilim konuşmaz artık sözlerimse ağlamaktır.

Bu sabah yürüdüm güneşe karşı durmadan,
Hep karşımdaydı acı gerçek; ona aldırmadan,
Feryad ettim sessizce sana yar sadece sana
Düşüm yok artık; deli düşüm ise kayıplarda.

Faili meçhul bir aşk bu; kim yaktı canımı ?
Ben miydim? Sen miydin yüreğimi karartan?
Kim suçlu hadi söyle bu rüyayı kabus kılan ?
Düşüm yok artık; deli düşüm ise aldı canımı.