Düşene Kahpelik Çok

Siz hiç beyaz kağıttan yeşil yaprak yaptınız mı?
Ben yaptım.

Gördüğüm bütün yapraklar sararmış /hiç yeşilim olmadı
Saçlarım gibi gazel gazel dökülür yüzüme yapraklar/sarı

Bilir misiniz?
Benim hiç ağacım,yeşeren fidanım,filizim olmadı
Çocuk olamadım ki / gençliği yaşayamadım
İçimdeki çocuğun ise acısı çok/yüreğini çaldılar.

Kahpe dünya çok acımazsız /düşene kahpeliği çok
Fahişe ruhlu insanlar fırsat kolluyor kapımda

Diyebilir misiniz ki;
Korkmuyor
Korkuyorum kapım kapalı/ aralayamıyorum
Bir ışık görünse dalacaklar/kıracaklar kapımı

Köşe bucak saklanıyor bu beden/ara sıra irkiliyorum
Sessizliğin içinde fısıltıları dinliyor/tanıdık bir ses arıyorum

Ah diyorum ah!
Bu kalabalık da bu sessizlik niye?
Sanki kıyamet kopacak /aralanacak cehennemin kapıları
Birden çığlık çığlığa feryatlar duyacak gibiyim/yakındır.

Güneş doğmadığından mı bilmem
Karanlık çökmüş odama/üstüme ağır bir yük biniyor
Ve ben
Şerefsizlerin şerefsizliğine bir kez daha yakınıyorum
Kendimce bir şeyler söyleniyorum
Oysa ki;
Kimin umurunda /adiliğe boncuk takmış,nazar değmesin diyorlar.

Şimdi ise iz düşümünde ki çizgilerle yürüyorum /bitmişliğe
Ben de boncuk takıyorum/küsmüşlüğe.