Düşene Vurmak Kolay

Kaderinde yazmıyordu,
Bir sokak kadını olmak,
İyi düşünmek gerek,
O kadını sokağa kim saldı.
Bir tutunacak dalı olsa,
Yaşamazdı tek başına sokaklarda,
Olmadı bir elinden tutanı,
Kara lekeyi kendi alnına,
Kara kalemle kendi yazmadı.
O'nu da dışlayan tabi bir insandı.
Mesken tutmuş gazino önlerini,
Dostu sanıyordu rakı şişelerini,
Utanması olamazdıki,
Niçin saklasın elalemden gözlerini.
O mu istedi sanki orada bulunmayı,
Kendisimi istedi bir şişede boğulmayı,
İstemezmiydi akşam olunca,
İşten dönen kocasını karşılamayı,
Çocuklarıyla beraber bir lokmayı paylaşmayı,
Gece olunca gıcırdak karyolada yatmayı,
İstemez mi sanıyorsunuz?
Tabi düşene vurmak kolay,
Sürülmüş alnına kara leke,
Yazıyor sanki açıkça,
Doğuştan orospu bu diye,
Yapmayın öyle,
Vurmayın her düşene,
Bir el uzatın çaresizlere,
El uzatınki,
Bilsinler yaşadıklarını,
Bilsinler insan olduklarını,
Anlasınlarki hala iyi insanların var olduğunu,
Artık tarihe karışsın,
Düşenin dostu olmaz sözü...
Yardım etmekten belli olur,
İnsanın insanlık özü...