Düşenlere Saygıyla

onların da aşkları vardı, umutları hayalleri,
bir gece vakti apansız, düştü bedenleri,
kurşunlar sardı etraflarını, kahpece,
yok olup gitti fidan gibi gençlikleri,
adı savaş olan kirli bir ruhun eseri,
bir anda kara toprak oldu düşünceleri,
onlar bir heyecan içinde oradalardı.
hedefleri geniş, küçücüktü dünyaları,
dağ başlarında sabah akşam dolaşan,
resimlere bakıp hasretiyle kucaklaşan,
gün saymacaydı tek eğlenceleri,
bir gece içinde bitti gitti, herşeyleri,
yağmur sesiyle, karışmış mermi sesleri,
yüreğinden vurdu ana baba, kardeşleri,
ateşler yanarken ısınmak için ocaklarında,
sırayla çıktılar, arkadaşlarının kucaklarında
onlardı bu ülkenin aydınlık gelecekleri,
gençtiler, inanmışlardı, biterecekleri,
vazifelerdi, tek yapmak istedikleri.
ölümle yaşamak, içi içe bir yatakta,
kara düşünceler üredi, o dağlı batakta.
ve onlar kavgayı yaşadılar, ölümü de,
ağlamaktan başka bir şey yok gibi,
ne zaman tükenecek karanlığın dibi.
harman yerine dökülen başaklar gibi,
yiğit iken ölenlere, selam duralım,
hepimiz bir olalım, tıpkı onlar gibi, düşenler gibi.