Düşlemekten Öte

Sen;
Bir oyuncak bebeğin ki kadar boş gözlerle seyretmektesin olup biteni.
Koca bir hiç yaptığın kendine dair...
Kışa hazırlanan karıncalara bakan Ağustos böceğinden misal,
Keyfe keder sanıyorsun hayatı
Hayatının dolu kısmı, boş kısmına eşdeğer olduğunda bile
Yapacak bir şeyin olmayacak,
Tamamlamak için eksiklikleri.

Ben;
Hayata karşı dururken
Bir yandan da zamanında acıtılırken kalbim,
Bir yerlere saklanan gözyaşlarımı bekliyorum
Yağmurluyken günler...
Elimden hiçbir şey gelmiyor,
Unutmaya çalışmak bile...

Biz;
Mutlu bitsin istediğim masalın,
İki ayrı kahramanıyız.
Ve bizi düşlemekten ötesi gelmiyor aklıma...