Düşler Sokağı

Neden çıktın ki karşıma
Yanlış zaman, yanlış yerde
Geceden kara gözlerinle
Niye baktın ki bana
Düşler sokağında gezerken,
Gözlerin düştü, gözlerime.
Güzel gülüşün ilham verdi, şiirlerime.
Biliyorum, günlerim artık eskisi gibi olmayacak..
Kalbim eskisi gibi atmayacak.
Düşler sokağı eskisi gibi loş kalmayacak.
Ama bir düş var ki, herşeyden daha uzak.
Çok ayrı bir yerde bir yerde duruyor, öylece
Düşün içinde bir çift göz parlıyor.
Beni yanına çağrıyor, yanına gittiğimde,
Kollarını iki yana açıyor ve:
"Burası benim mekanım.
Senin yerinde hazır.
Ellerini kalbinin üstüne koyuyor
Ve sözlerine devam ediyor:
İşte burasıda senin yerin
İstediğin kadar kalabilirsin.
Bu da anahtarın.
Bunu kaybetmeni istemem.
İyi bir yere sakla" dedi.
Anahtarı aldım, sarıldık.
Ayaklarımın yerden kesildiğini hissettim.
O günden sonra ünümüz yayıldı.
Bir gün biz düşler sokağından ayrılsak bile
Sevdamız dolaşacak dilden, dile
Aktarılacak nesilden, nesile
Kitaplara geçmesede
Sokaktan her geçildiğinde
Aşıkların kavuştuğu yer diye,
Parmakla gösterilecek mekanımız.