Düşler Üşümez...

İçimdeki boşluğa düş hadi...

İzin verme anılar saplanmasın bedenime
Acılarla oyun oynatma bana uzak iklimlerde

Senle çoğalan bu ruhu tanımanı istiyorum


Yine güldü hayat sinsice benden aldıklarına
Ruhumda yarattığın dinginlik bittimi ne?

Gökyüzü paslanmış, yağmur çamur olup akmakta
Geceler yüreğimi üşütmede, uykular firarda

Seslerin sustuğu anlarda
Karanlık sokaklarda gezindim
Sığdıramadın elimdeki meşaleyi yüreğine.

Anladım ki
Ben her gülüşümde sen solumuş
Her bahar adayışımda senle bakmışım yarınlara

Güneşini görüp havaya kandım
Yedi renk çiçek açtım art niyetsiz
Bıraktığın silüeti kokladım yokluğunda


Adımların birbirine dolansa da
Her dem gelip çarpsan da hayalime
Kısmi suskunluk var buzlu melodilerde


Bütün iç karmaşamın içinde
Elde kalan hüzünleri topladım

Sıra bende gidiyorum

Sen kalsan da yüzümün çizgilerinde
Ayak izlerimiz topraktan çoktan silindi...

Ve
Sen...

Bize
Geç kaldın...

Kayıp puslu haritam
Mavi köpüklü denizlerde özgür...



Işın Ergüney Bey'e sevgilerimle hediyemdir bu şiir.