Düşlerim Hâlâ Kuzguni

Gün biterken alçalır kuşlar
Sesim kırılır, vurulur bir martı ansızın dalgalarımda
Hayat döner kendini bulur
Bir enkaz arasında tozlanır düşler
Sevdalar biter sonra coğrafyamda
Sınırlar çizilir, bir serçe terk eder yuvasını, balkonumda bir güvercin savrulur.

Denizler çizerim, yalancı bir mavi olur gözlerin
Soğuk bir kaldırıma döner kalbin, ürkek bir ceylan olur ellerin
Dağılır içimde hercai ne varsa
Pencerenden ışıklar içer, acıya benzerim.
Sonra yakarız gemileri, yıldızlar düşer avuçlarımıza
Geceye bakar, durup dururken üşüyen şarkılar söyleriz.

Sen ve ben bir mısrada zıt kelimeleriz
Cümleler devrilir, heceler düşer, yakar sesini bir şeyler
Kocaman ünlemlere dönüşür suskunluğun.

Adımı iliştiriyorum şimdi bir hüznün kanadına
Ve susarak, hep susarak vuruyorum yollara dizlerimi.

Zaman bu şehri terk etme zamanıdır
Boş caddelere kırık-dökük anılar bırakarak gitmek düşer bazen insana
Uzun bir yolculuktan sonra
Yorgun düşler arasında bir sevgiliyi gömmektir aslolan.
Aslolan kuru bir yaprak olmaktır
Fırtınalı bir güz akşamı, dalına tutunabilmektir kahverengi bir ağacın .

(Çıplak bir dağ yamayıcıyım
Eteklerimde kanıyor bütün güller)


Başka ayrılıklar çizersin, başka yollar döşersin
Başka iklimlerde silersin adımı
Yüzüm yok, parmaklarım kırık bir kalem, bomboş bir sayfa olur anılarım.

Gecikmiş sabahlar arasında ışıklar söndürüyorum
Kelepçeler vuruyorum beynime
Kayıp bir baharda, kayıp bir gül dalı oluveriyorum

Şimdi sadece kırık bir 'hoşçakal' yakışıyor dudaklarıma.


Korkular biriktiriyorum
Duvarlarımda örümcek ağları, rüyalarım hâlâ kuzguni
Her nefesim delik deşik göğsümde
Acımasız rengiyle bir akşamüstü çöküyor pencereme
Vurup geçiyor yalnızlığımı serseri bir hüzün
Geceyarıları yeni tükenişlere bırakıyorum suretini.

ki-
(sana benzeyen hiçbir şey kalmadı bende)


Sabah dörde böler kâbuslarımı, dağılır düşlerim tenhasında günışığının
Yağmur pranga vurur ellerime, vuramam şiirlere dizelerimi
Her şey erir ansızın yanıbaşımda
Boşluklarda unuturum kendimi ,
Dudaklarımda kelimeler tükenir, sustururum bir tarafımı
En cesur yanım devrilir ansızın
Sonra korkularımı hazırlarım bir başka geceyarısına.

Belki bir gün özleriz
'Bir bir dökülürüz yalnızlıklardan' demek istiyorum.

Yoksun... Ömür doksan artı üç

Yanaklarımda zemheri
Saçlarımda buz tutmuş kar taneleri...

(yoksun ve bir ölümü daha kaldıracak ömrüm kalmadı...)


urfa/12