Düşlerime Düş K/atladım

istasyon garın kapısına girince
aklımdan geçenleri rüya s/anıyordum

ilk göze çarpan yolcular arasında kadın
usulce bakınıyor
ve derince düşüncelere dalmış bir hali vardı

sabırla tren saatini bekleyen yolcular arasına daldım
aklımda neler geçmedi ki
geçmişten kalan
anıların inceliğinden olsa gerek
rüya gibi hatırlıyorum

geçmişten bugüne bıraktığı izleri
o yüzden olsa
güz akşamın sert havası aklamaya yüz tutmuştu
ve beyin tutulmasına kanıtsadığım hatıraları hep aklımda...
ve düşlerime düş k/atladım

nerde otobüs terminali istasyon görsem
seni hatırlarım
hafızamdan işlenmiş kadarı
bazende gökmavisine bakarken
gördüğümden değil
içimde varlık yokluğun anısı
adına bilinmeze yol alırım

sevdayı kuşa benzetirdim
her kaybolan bir kuşun arkasında
her yolculuğun ardından kaybolan trenin gidişi
ve ardından bakan gözleri

düşünürüm
ve öküzün trene baktığını hatırlarım
özlemin hasretine bıraktığı anıları
uzaklara uçarken düşündüğüm
sensizliğin bana kaça mal olduğu
hesapsız duygulu hayalere gider gelirdim

sonrası iççekişlerle geçen zamanı
duvarlara çarpan yansımaların
sinir kirizine yakalanmadan
amansızca uzaklaşırım
kendine geldiğim sesızliğin abidesi
içimde seni y/arattım

sonra geniş yelpazede düşürken
hayatın çazibeli hoyrat duruşuna
katılmak şurda dursun
kendi kuytusuna kapanmış bir yabancıydım

işte!
ayrılığın sevda deminde yürüdüğüm
bir o kadarda cesaretine k/alsam
yürekten sevmek kadar acılar yaşadım

yıllarca hasretine düş sardiğim
sana yoldaş olmanın
nasıl bir aşk sevda olduğunu
her halınde anlamış gibiydim

hasretle düşlerime düş katsam
yaşam penceresinde b/akarken
bir fotografta kalmış anılar
geçmiş hatıra defterinde

içimde...
yüreğimin ruh damarında sonsuza dek yaşayandın....

*düşüme düş kenetledim

27 Kasım*11* Karataş