Düşlerinden Ne Haber

Ey hüzünler yağdıran, karanlıklar gecesi
Koynunda sakladığın, düşlerinden ne haber
Gönle düşüp aşk olan, şiirlerin hecesi
Kirpiklerden süzülen, yaşlarından ne haber.


Olmadı mı? Sabahlar, kara bahtın ilacı
Belki panzehir oldu, gönle damlayan acı
Başında dönüp duran, yıldızlar başın tacı
Umuda uçurduğun, kuşlarından ne haber.


Hiç gördün mü? Bağrında, yeşeren gonca gülü
Ne zaman yırtacaksın, kapkaranlık o tülü
Bir ömür köle ettin, güle meftun bülbülü
Kederden kan ağlayan, döşlerinden ne haber.


Karanlık kuytularda, duyulmaz gönül sesi
Dönüp bakmaz hiç kimse, acep bu neyin nesi
Belki insanlık öldü, kıyamet arifesi
Kederden çatık duran, kaşlarından ne haber.


Şafağa ermek için, var mı? daha günümüz
Neden bugünden iyi, geçip giden dünümüz
Yürürken aydınlığa, hep kesildi önümüz
Yollarıma döktüğün, taşlarından ne haber.