Düşlerini Bağlarsın

Düşlerini bağlarsın bir ağacın yemyeşil yapraklarına
Unutarak sonbaharın geleceğini elbet bir gün
Ve toplarsın elbet kanayan ellerle kırık düşlerini.

Düşlerini bağlarsın uzayıp giden tozlu yollara
Unutarak kaybolduğunu o tozlarda kimlerin ne düşlerinin
Ve kaplar elbet toz susuzluktan kurumuş boğazını

Kendimizi kaybetmişiz mutlu olmak için koşarken aşkın tozlu yollarında
Düşmüşüz, üstümüz başımız çamurlanmış, vazgeçmemişiz ama
Belki bir sevgi cümlesi çıkar susuzluktan kurumuş boğazımızdan yarin kulağına..