Düşlerle Büyümek

Düşlerimle büyüdüm ben
Ben mi düşlerimin içindeydim,düşler mi benim içimdeydi
Hiç bilemedim
Kurulmuş bir saat gibiydim,beni kuranı arıyordum
Ama her akşam tükeniyordum.
Sağ iken sağlığımı bilemeden
Ölüme yatıyordum her gece
Bazen kendimi yitirsem de karanlıklar koridorunda
Yalancı ışıklar görüyordum
Yer altındaki madenciler gibi
Koşuyordum,kim bilir belki de varıyordum
Akışkan saatler gibiydi zaman
Akarken bakıyordum,bakarken kalıyordum
Kalsiyum yüklü haplar yutuyordum
Kemiklerim eriyordu belki ama yine de duruyordum
Duru yorumlar yapıyordum,düşsel görülere
Seni görüyordum tekil...
Birliğinle vücut buluyor sonra da patlıyordum
Sonsuzluğa dağılıyordum
Ben zamanı yoruyordum,o da benle inatlaşıyor
Soruyordu sen kimsin?
Koruyordum da benliğimi bir o soruya verecek cevabım yoktu
Bilmiyordum ben kimdim?
Zamanın içinde savrulan düşler ülkesinin padişahı...
Uyanınca mı uyandım uyuyunca mı onun bile farkına varamadım
Güya padişahtım...
Kendime baktım...sana çok uzaktım..
Yine baktım...sana vardım...
İçselleştirmiştim seni bende,düşlerimin balta girmemiş ormanlarında
Hayallerimi budamıştım,kendime yol açmıştım.
Sabahın seherini akşam gün batımında anlamıştım
Allamıştım kendimi sunaktaki kurban gibi
Kınalanmıştım kına yakılan koç gibi
Varmıştım sana düşler caddesinin çıkmazlarında
Her çıkmazı tek tek yoklamıştım,sana bakmıştım
Duru yorumlar yapıyordum düşsel görülere,
Senden ötesini göremiyordum
Varlıkla yok olmak arası bir şey işte...09 kasım 2010