Düşsenliğim

Ufuk derin çizgilerinde boğulacak
Gökyüzü kirlenecek avuçlarında
Beyazıma bir damla kan düşürecek öykün...


Aşkın kafiyesi karışacak şiirde,
Belki mısralar da boynuna dolanacak

Kelimeler ki;
Kifayetlerine düşman bu kez,
Sen;
Yitik anlatımlarımın,
Liriğinde boğulacaksın.


Gelişini g/özleyecek ?merhaba'
?elvedan' şiirime ilham büyütecek
Yalnızlık yokluğunun efsununa kapılıp
Varlığına koşacak,
Ve yolun sonunda,
Bir yokluk daha çökecek hasretime.


Yalnızlık vuslata işve yapacak
Onlar oynaşırken gün ağarımlarında,
Düşüme bir parça sen çalacak z/aman,
İşte o zaman,
Feryad-ı figan olacak aşkım kulaklarında.


Düş bitecek,
Uyanacağım ardından
Sen yanım tutulacak hasrete
Kurumuş dudaklarıma serzenişlerim konacak;
Ağıtlarım, bir tek sen kulağına d/okunacak...


Ezan sanılacak ağlayışlarım;
-Kıble, kirpiklerinin uzandığı yönde-
Aşk kalkıp namaz kılacak secdende,
Gözyaşlarım abdestini bozacak belki,
İbadet ömrün her deminde;
Seni sevişim olacak...



Yatak bomboş yalnızlığımda,
Daha da soğuyacak hava üşüyeceğim
Bir ilham gelecek ardından;
Yatağımın sen yanı boş kalacak muhtemel
Şiirimi çarşaflara dökeceğim...



Bir şarkı tadacak kulakların;
'aşk orkestrasının sen senfonisi' saracak geceyi
'Hoş geldin kadınım' diyecek Nazım Hikmet,


Umudu yitireceğim ardından,
Kaybolacak ?düşsenliklerim'


-26.08.2011-