Düşümle Yaşasam Gözündeki Yıldızları

Bilirsin
Can dostum
şimdi seni daha çok özleyeceğim

nedeni sorma
hasretin yüreğimin yarası
küle döndü içimde köz yiğini

ne yapacaksan
yap götür beni otları bozkır yurduna
orda soğuk sular akmıyor
sıcak denizlerin yosunlarına at ki
senin sıcaklığın bitmesin yüzümün gülüşlerine

bak şimdi mörelim sıfırın altında eksi
sıbırya sahilinde pervane dönüyor gönül sularım

mörelim yok
seni düşündükçe
bugün seni dünden çok özledim dersem inan sevgilim

bak belki mörelim yok bu günden yarına
sana belki düşünürsün deryalarına düğümlü hendeklere kapak olsun
anlıyorsun kim bilir

seni de özlüyorsam senden aldığım bir top güneşin ışınları
doluyor içimin saddeti elimin avucuna değdığı anı gör be gülüm

gecelere kaldığım günlerimde gökkübeye yıldızlara durmuşça bakıyorum
gökyüzüne seni görüyorum yıldızlarla konuşurken
özlemin artıkça nazlıma doyamadığım gözlerin

yüreğindeki sevgi kabukları zay eyledi beni sana
uzak bir diyardan kaçamaklar kuruyorsun kendine
oysa gönül defterine yazdığın harfleri görüyorum seni gördüğüm gibi

görmeden ilk nazlım diyebildiğim
ilkim diyebilmek nasıl bir duygu sence
anlayabilsem sana söyleyecek kadar cesaretine kalırdım
sonrası kör mecnun misali hallerim

düş değil gerçekti seni sevdiğim
bir kuş olsam uçsam dalına konsam
senin gölgenle serin sularını içsem

serin sulara kapılıp baksam sana
ırmakta kayan bir yaprak gibi ardından baksam
ardından koşsam yetişsem yorulsam

ırmak olsan endamınla görünsem cemalini
hep baksam gözlerimle

sevdalı gönlümle koşsam ardında
yine yorulan yüreğimle ağacın altında gölgesinde seni beklesem
gökyüzü maviliğine doyasıya baksam
düşlerimle yaşasam gözlerindeki yıldızları

03*01*13*Karataş