Düşün İçinde Bir Düş

Düşünsene ellerinde karanfillerle gelmişsin kapıma
seviyorum diyorsun
Shakespeare'den bir tiratla

Düşünsene bir yaz günü gülüyorsun
güneş tepemizde yakarken cayır cayır
gülüşün serinletiyor içimizi

Düşünsene seninle karşılaşıyoruz yıllar yıllar sonra
parmaklarını uzatıyorsun bana
merhaba diyorsun
ince ve zarif sesinle
yıllar sanki durmuş gibi

Düşünsene savaş çıkıyor bir cehennemin ortasında
iki ayrı toprağa atıyorlar bizi
Leyla kadar bile olamıyorum yakamıyorum kendimi

Düşünsene evlen benimle diyorsun sen bana
soyadımdan vazgeçmiyorum romandaki repliği hatırlatarak
gülümsüyorsun,
parmaklarımdan tutuyorsun,
beni bilmediğim bir coğrafyaya sürüklüyorsun

düşünsene ben ölüyorum
yazın ortasında
sen bir gram bile ağlayamıyorsun
çünkü haziranda her şey daha kolay unutulur

Düşünsene ikimizi aynı sokakta yanyana geçerken gördüklerini
ne güzel bir rüya değil mi?
ruhun değecek ruhuma...

düşün işte
düşler düşer gözümden
ve sen
bir düş mevsiminde çıkarsın aniden karşıma
ben Türkan olurum sen Kadir
her şey bir düş değil midir zaten
sen bir düş değil misin zaten
henüz tanışmadığım insan.