Düşünce Sarhoşluğu
Rüzgarın ıslığında duydum sanki sesini
Esrarengiz gözleri yüzümde üşüyordu
Küçük bedenini ve sımsıcak nefesini
Sahilden bir çift martı fikrime taşıyordu
Diline gem vurulmuş lal gibi sevdalarda
Mim çekilmiş gözüne karanlık odalarda
Kirli sırlarla dolu buğulu aynalarda,
Günahın ayazında bir çocuk yaşıyordu
Zamanda törpülenen sarhoş düşüncelerin
Hüzün iplikleriyle örülmüş gecelerin
Çözüldükçe zorlaşan garip bilmecelerin
Emzirdiği çocuktu beynimde yaşıyordu
Nasır bağlamış ruhu,gözleri kara boncuk
Sancılı kederlerin soldurduğu tomurcuk
Suda kağıt hayatlar yüzdürüyordu çocuk
Sonra bilmediği bir meçhule koşuyordu
Doğruldum yatağımda tan yeri ağarırken
Kara cübbeli gece güneşi doğururken
Deniz beni uzaktan yanına çağırırken
Aynalardan odama bir gölge düşüyordu
Köpüklü dalgaları oturup seyre daldım
Güneşin ilk ışığı suları okşuyordu
Akasya dallarından bir avuç neş'e çaldım
Yorgun gece nihayet güne kavuşuyordu
👍👍👍söz yokkk.
biz şimdi neşesiz mi kalacağız yani buralarda akasyalar yok diye???
tebriklerimle arkadaşım... 👍 derin imgeleriyle düşündürdü şiir, gece mi hain yoksa en büyük düşmanı güneş mi?
tebrikler...
sevgiler.
7+7 de sevdiğim şeyi yakalamışsın sevgili şair.Ben geçi hiç bir şekilde yazamam,orası ayrı ama :) Demek istediğim ilk 7 den sonra büyük bir ES yok satırda cümle devam ediyor ki böyle olunca okumaktan keyif alıyorum
Serbest ya da hece her ikisinde de iyiy yazabilen sevgili Melik
Tebrikler👍
Özlem ve sevgi kokan, İçten ve çok güzel bir anlatım. Tıpkı Hayat gibi Aşk gibi Ölüm gibi! ..
Bu güzel şiir için,sizi kutlarım. 👍👍