Düşündüm

öyle sıradan değil
çok derinden,
dibine inene kadar...

kıyıdan köşeden
ya da en tepeden de değil,
anlayın işte, tam ortasından düşünmeliydim...

hedefi bulmam gerekirdi bu döngüde
boşu boşuna ıskalardım yoksa
telafisi mümkün de olamazdı,
beynime kazınan bu olgu
bitirirdi belki de beni o zaman...

sağlıklı karar almam benim lehime olacaktı...

aklımın çok duru olması gerekirdi
kendimi yoğunlaştırmalıydım
kıvamı yakalayınca
hesaba çekmeliydim,
velhasıl anı yakalamam
an'ı yaşamam en doğrusuydu...

keşke dememek için
keşkeleri bir kenara itmeliydim
tam onikiden vurmam lazımdı,
kurcaladığım düşünce
beni yok etmeden...

tek düşünmeliydim
kimsecikler olmamalıydı
zihnim ve ben berrak olmalıydık

düşündüm
hem de çok....
o düşünce
düşünce bile
kalktım,
baktım,
baktıkça da battım
düşüncenin dibinde sarhoş oldum
kaldıramadım,
ezildim,
düşünürken düşünceye kadar...

10.01.2015
Anlık kara kalem çalışması...