Düşünme

Hatırlıyorum şimdi mazimi bir zamanlarımı
Susuzluktan kurumuş gözyaşlarımı
Dertlerimi paylaştığım hayallerinle dolu dört duvarımı
Ve çizdiğim kuş resmindeki gözlerini

Adını kazıdığım eski yarama sarılarak yaşarken
Belki şu an dalgalanıyorsun uykuya dalan denizlerde
Belki geceleri avucuna düşmüş bir yıldızı okşarken
Ya da okuduğun mutluluk kitabının arasında ki papatyayı
Belki de Zeynepçiğin saçını okşamak al gamzelerine dokundurduğun sevgini düşlüyorsundur

Yalnızlığını paylaştığım resim çerçevelerini yudumlarken
Ve masum bir uykudayken rüyana giren kelebeği sevme halini
Umuyorum ki bensizken, hiç akan iki damla yaşın olmamıştır
Umuyorum ki bensizken, mutluluktan hep ağlamışsındır
Ve umuyorum ki gülmekten gamzelerine kramp girmiştir

Beni düşünmene gerek yok
Ben şu an bir dağın zirvesinde ve ya bir vadinin derinliklerin de
Ya da mutlu sonla bitmeyen hikâyenin ilk cümlesindeyim