Düşünmek Unutulur mu

Öksüz kaldım içinde bir yerde

İşitiyor musun sesimi?

Eriyor kardan adamım gözlerinin önünde

Dalıp gidiyorsun sense uzaklara

Yaşanabileceklerden bihaber 

Ne tür bir mevsime kapıldıysam artık 

Yandıkça üşüyorum git gide 

Yaşamak adına örtbas ettiğimiz onca kavgayı

Anımsamakla geçiyor bütün günler

Oysa bir parça müzik dinlemek yeterdi

Bizi unuttuğumuz dünlerden çekip çıkarmaya

Bak geçip gidiyor ömrüm

Yıldızları saymak gibi bir çocukluğum kalmadı

Kenarda birikip kalmış bütün soluk kağıtlarım

Masa üstünde bir Shakespeare klasiği

Düşünmeyi unutur mu insan, sorguluyorum

Zaman ilacı diye diye kapandı bütün yaralarım 

Peki nolcak dökülmüş yaprakların kaderi

Bir kışı daha kaldıracak kadar güçlü müyüm hâlâ

Sanmıyorum...

Ara sıra ıslık çalmak gibi bir şeye dönüştü her şey

Geçici hevesmiş bütün bunlar 

Ya da öyle kandırıyorum kendimi

Şimdi kirpiklerinde imzamın olduğu bir intihar mektubu

İçinde adının geçtiği cümleler

Kelimelerin arasında uçurumlar

Şehir şehir yalnızlığımı çalan şarkılar

Ve yağmur

Ve yıldızlar

Ve ben

Her birimiz ayrı ayrı sitem içindeyiz 

İşitiyor musun sesimi? 

Gözlerinin önünde eridi gitti kardan adamım

Ve sen hâlâ aynı sulardasın 

Hangi mevsimde olduğumuzdan bihaber