Düşüş

Oturursun bir ağacın altına
Ve başlarsın kendi kendine konuşmaya
Düşüşünü izlersin
Sözcüklerinin tek başına kalması gibi
Denizin siyaha boyanması gibi
Karanlığın üzerine çökmesi gibi
gibi gibi gibi ...

Hiçliğini anlarsın
Etrafında bulunan insanları izlersin
Harcadığı boş zevklere
Anlamsız sohbetlerine
ve kahkahalarını o ahmakların
Sense hayatı sorgularsın
Geçmişini
Geçmişle gelen ızdırabını
Izdırabın doğurduğu can sıkıntısını
Ailenin ahmaklığını
Sana sunduğu hayatın acısını çekersin
Başaramadığın sevgiyi
ve aslında yanında kimse olmadığını

Yanlızlığını sorgularsın,bu ağacın altında
Kendi kendine konuşmaya devam edersin ...