Düşüş
Süzülürken gönlümün maviliklerinde
Bir fırtına tuttu hoyrat
Kör kuyulara düştüm
Duvarları kaygan
Bir şeyler öldü içimde biliyor musun
Uzun süredir ölü bir şeyle yaşıyorum
Bir yarının neşesi, umudunun cesedi ile.
Belki de…
Bir araf var kalbimde
Ne gidebiliyor ne kalabiliyorum.
Suskun azaplar çekiyorum.
Artık beklemiyorum biliyor musun?
Doğacak güneşi, açacak çiçeği…
Yağacak yağmuru, kokacak toprağı.
Tam ortasındayım bu kaosun.
Her şey akıp gidiyor ben duruyorum.
Kaç son saydım yanımdan geçen?
Kaç bitişe baktım bıkmadan.
Kaç insana aldandım umut vaat eden
İçimde ölü bir şeyler var uzun zamandır.
Çiçeklenmeyen kof bir ağacım.
Esmeyen bir deli rüzgarım.
Dalgalanmayan, vatansız kalmış bir bayrağım ben.
Cenazesi ortada kalmış gülüşlerimin
Çevresinde toplanmış akbabalar.
Gitmemi bekliyorlar.
Hoşgeldiniz Yasemin hanım uzun yıllar sonra şiir ve deneme ile dönüşünüze çok sevindim...