Duvar Beyitleri

Gurbet soğuk hasret örter üstümü
Düşe girip sıla sorar küstün mü

Duvarlar ki yalnız bana ördüğüm
Yollar çıkmaz kendim kıldım kördüğüm

Bir solukluk yolken gidemem sıla
Yollar koymuş aramıza fasıla

Ne yola ne şehre feleğe sözüm
Derde gark edilmiş şaşkın öksüzüm

Adsız mahpusluk bu duvarlar sırdaş
Sol el sağa sağ göz sola arkadaş

Ne kibrit ne çıra safi ateşim
Yalnız kendisine doğan güneşim

Kendini her gün gördüren bir düş
Anılar bir defa doğup on defa ölüş

Ardımdalar hepsi bir sadık köpek
Ne kovmak kar eder ne söz ne kötek

İçimdeki horoz şimdiye küsmüş
Akıp giden dünün peşine düşmüş

Ah kandıra bilseydim bendeki beni
Semayla yad ederdim dünle gideni

Ey sen Yaren çırpınma dur dün için
Şükreyle bugünü gördüğün için