Duvarlar

Hayat işte böyle bir şey
O
Çizer yolunu
Ve
Sana ise
Gitmek kalır,

Gidebildiğin kadar git
Yine
De
O
Bilmez sanki
Bitmek nedir,

Yol arkadaşların
Acı
Hüzün
Dert
Özlem
Ve nihayetinde ölüm,

Bir karış toprak
Seni kucaklayan
Götüren
Sonsuzluğa
Belki hep karanlık
Belki de ebedi yalnızlık,

Nereden bileceksin
Neden geldin
Niçin gidiyorsun
Olmasa da
Kazık dikmeye
Bir niyetin,

İnsanoğlusun işte
Aciz
Korkak
Zavallı
Nerdeyse hepsi
Birer asker teslim almaya seni,

Kaderniş
Taksiratmış
Bahtmış
Say sayabildiğin kadar
Yokluğa bir iki
Hiçliğe hoş geldin sefa getirdin,

Bir umut
O
Hayal
Hasretlik
Dipteki istekler
Yaşama örülen duvarlar...

* Berlin, 23.05.2024 *