Duy Sesimi

Bu gece ağlamak yok, ağlamakta ağıtlar
Kalemin boynu bükük, savrulmuş tüm kağıtlar

Karmakarışık beynim, örümcek örer ağı
Geçip giden günlerin, hepsi bir ayak bağı

Gönlümdeki yarada, kayıp bir nebze neşe
Kahrettim defalarca, şafaktaki güneşe

Gözyaşım nara düştü, halim perişan ve zül
Gayri zül olsam bile, etmem asla tenezzül

Elbet biri kurutur, gamzemdeki bu nemi
Sırra kadem basarım, saklarım bu sinemi

Kabuslu bir düşteyim, dilim lal çıkmaz hece
Karabasanlar bastı, zihnim aylak bu gece

Ne yıldız ne de mahın, gökyüzünde yok imi
Şeytan azapta gerek, ölüm daha samimi

Bir yer ver bana uzak, ufukta yol örülür
Maskeler çıkarılmış, gerçek yüzler görülür

Sonu hiç belli değil, sanki katran karası
Nurlu duadan uzak, şeytanın maskarası

Çağlayanlar misali, gönlüm her gün akıyor
Bir el var sol yanımda, dokundukça yakıyor

Herşeyim kayıp sanki, ne ararım enginde?
Görünmez duygularım, aşkın kanlı cenginde

Her geçen güne inat, gülsem bile bir defa
İnler cinler taht kurar, sürerler binbir sefa

Ne çileli bir yolmuş, her son bulur, azabı
Kalbimse oylum oylum, durdurun bu gazabı!

Şeytani bir oyun bu, bu yel onun esimi
Bir yol göster Allah'ım, ne olur duy sesimi

Ben ki hergün ağlarken, gözyaşım göze uzak
İsyan edemem sana, kursa da iblis tuzak

El sallıyor günbegün, geçen binlerce anı
Duy bu kulun sesini, can taşımaz bu canı!


ŞİİRLERİN ŞAİRİ....
2000/ SONBAHAR