Duy Sesimi

Ben günahkârım
Karanlık kapılarım olmuş
Geçit vermiyor gündüzlerime
Ellerim kan revan olmuş
Dil yetmiyor affettirmeme

Bilirim gözlerimde bir sis var
Bir kartal uçar çöllerimde
İçimde garip bir his var
Ya geliverirse bir gün
Dağlardan uzağım şimdi, sürgün
Ceylanım yaban ellerimde

Kement olamadım kendimi bağlayan
Yol olamadım sevdamı yürütecek
Sadece sevgi kaldı son nefesimde
Bir bebek gibi masumca ağlayan...

duy sesimi...